We hebben vaak het gevoel onszelf te moeten verantwoorden aan anderen. Ik hoor het om me heen en zie het tegenwoordig ook veel online. Ik zie mensen die overal uitleg bij geven, van de meest kleine dingen die ze doen tot de grootste keuzes die ze maken. Ik vraag me soms echt af waarom mensen het recht denken te hebben op verantwoording. Begrijpelijk hoor dat je kunt besluiten die uitleg ook daadwerkelijk te geven bij een bepaalde vraag of nog voor de vraag komt. Misschien zijn je keuzes in het verleden vaak in twijfel getrokken of heb je vaker vragen gekregen waarom je een bepaalde keuze hebt gemaakt in je leven. Ergens ook wel logisch aangezien er duizenden manieren zijn om je leven in te richten en hier ook duizenden verschillende meningen over kunnen zijn. Vooral wanneer je keuzes maakt die niet helemaal in de lijn van verwachting liggen van de maatschappij kan dit herkenbaar voor je zijn. Een van de redenen waarom ik erover schrijf is omdat ik het herken en hierin aan het groeien ben. Ik heb de laatste jaren veel keuzes gemaakt die anderen niet begrepen maar waarvan ik in mijn hart voelde dat ik ze moest maken. Een mooie les voor mij om voor mijn keuzes te blijven staan en de uitleg achterwege te laten. Het is in mijn ogen eigenlijk te gek voor woorden en zo zonde van je energie om aan iedereen verantwoording te moeten afleggen. Het is jouw leven, jouw pad, jouw wensen, jouw lichaam, jouw intuïtie. Cliché maar waar is dat mensen toch wel een mening over je zullen hebben, wat je ook doet. De enige persoon waar jij verantwoording aan hoeft af te leggen is jezelf. Om ervoor te zorgen dat je trouw bent aan jezelf en aan jezelf kunt uitleggen waarom je bepaalde keuzes maakt. Of misschien kun je het niet aan jezelf uitleggen maar WEET je gewoon dat het juist is, vanuit je onderbuik en hart. 
